Miedź jest najskuteczniejszym materiałem antybakteryjnym dla powierzchni.
Ludzie wiedzieli o dezynfekujących właściwościach miedzi już tysiące lat temu, na długo zanim odkryli istnienie zarazków i wirusów.
Pierwsza wzmianka o zastosowaniu miedzi jako środka zabijającego infekcje znajduje się w Papirusie Smitha, najstarszym znanym dokumencie medycznym w historii.
Już w 1600 r. p.n.e. Chińczycy używali miedzianych monet jako leku na bóle serca i żołądka, a także choroby pęcherza moczowego.
A moc miedzi trwa. Zespół Keevila sprawdził stare barierki w nowojorskim Grand Central Terminal kilka lat temu. „Miedź nadal działa tak samo, jak w dniu, w którym została zainstalowana ponad 100 lat temu” — mówi. „Ten materiał jest trwały, a efekt antybakteryjny nie znika”.
Jak to dokładnie działa?
Specyficzny skład atomowy miedzi zapewnia jej dodatkową moc zabijania. Miedź ma wolny elektron w zewnętrznej powłoce orbitalnej elektronów, który łatwo bierze udział w reakcjach utleniania-redukcji (co również czyni metal dobrym przewodnikiem).
Gdy mikrob ląduje na miedzi, jony atakują patogen jak nawałnica pocisków, uniemożliwiając oddychanie komórkowe i przebijając dziury w błonie komórkowej lub powłoce wirusowej i tworząc wolne rodniki, które przyspieszają zabijanie, szczególnie na suchych powierzchniach. Co najważniejsze, jony szukają i niszczą DNA i RNA wewnątrz bakterii lub wirusa, zapobiegając mutacjom, które tworzą lekooporne superbakterie.
Czy COVID-19 może przetrwać na powierzchniach miedzianych?
Nowe badanie wykazało, że SARS-CoV-2, wirus odpowiedzialny za pandemię koronawirusa, nie jest już zakaźny na miedzi po 4 godzinach, podczas gdy na powierzchniach plastikowych może przetrwać 72 godziny.
Miedź ma właściwości przeciwdrobnoustrojowe, co oznacza, że może zabijać mikroorganizmy, takie jak bakterie i wirusy. Jednak mikroorganizm musi wejść w kontakt z miedzią, aby został zabity. Nazywa się to „zabijaniem kontaktowym”.
Zastosowania miedzi antybakteryjnej:
Jednym z głównych zastosowań miedzi są szpitale. Najbardziej zanieczyszczone drobnoustrojami powierzchnie w sali szpitalnej – poręcze łóżek, przyciski wywoławcze, podłokietniki krzeseł, stoliki, wprowadzanie danych i stojaki na kroplówki – zastąpiono je elementami miedzianymi.
W porównaniu do pomieszczeń wykonanych z tradycyjnych materiałów, w pomieszczeniach z elementami miedzianymi obciążenie bakteryjne na powierzchniach zmniejszyło się o 83%. Ponadto wskaźniki zakażeń pacjentów zmniejszyły się o 58%.
Materiały miedziane mogą być również użyteczne jako powierzchnie antybakteryjne w szkołach, zakładach przemysłu spożywczego, biurach, hotelach, restauracjach, bankach i tym podobnych.
Czas publikacji: 08-07-2021