Zastosowanie przemysłowe folii miedzianej elektrolitycznej:

Jako jeden z podstawowych materiałów w przemyśle elektronicznym, folia z miedzi elektrolitycznej stosowana jest głównie do produkcji płytek drukowanych (PCB), baterii litowo-jonowych, szeroko stosowanych w sprzęcie gospodarstwa domowego, komunikacji, informatyce (3C) i nowym przemyśle energetycznym. W ostatnich latach w związku z rozwojem technologii 5G i przemysłu baterii litowych w odniesieniu do folii miedzianej wymagane są bardziej rygorystyczne i nowsze wymagania. Bardzo niskoprofilowa folia miedziana (VLP) do sieci 5G i ultracienka folia miedziana do akumulatorów litowych dominują w nowym kierunku rozwoju technologii folii miedzianej.

Proces produkcji elektrolitycznej folii miedzianej:

Chociaż specyfikacje i właściwości folii z miedzi elektrolitycznej mogą się różnić w zależności od producenta, proces pozostaje zasadniczo taki sam. Ogólnie rzecz biorąc, wszyscy producenci folii rozpuszczają miedź elektrolityczną lub odpadowy drut miedziany, o tej samej czystości, jaką jest miedź elektrolityczna stosowana jako surowiec, w kwasie siarkowym w celu wytworzenia wodnego roztworu siarczanu miedzi. Następnie, przyjmując metalowy wałek jako katodę, metaliczna miedź jest osadzana galwanicznie na powierzchni walca katodowego w sposób ciągły w wyniku reakcji elektrolitycznej. Jednocześnie jest on zdzierany z walca katodowego w sposób ciągły. Proces ten nazywany jest procesem wytwarzania folii i elektrolizy. Strona odsłonięta (gładka) z katody to ta, która jest widoczna na powierzchni płyty laminowanej lub PCB, natomiast strona odwrotna (powszechnie zwana stroną szorstką) to ta, która poddawana jest szeregowi obróbek powierzchniowych i jest połączone żywicą w PCB. Dwustronna folia miedziana powstaje poprzez kontrolowanie dawki dodatków organicznych w elektrolicie w procesie produkcji folii miedzianej do baterii litowej.

Podczas elektrolizy kationy zawarte w elektrolicie migrują do katody i ulegają redukcji po uzyskaniu elektronów na katodzie. Aniony ulegają utlenieniu po migracji do anody i utracie elektronów. Dwie elektrody są połączone w roztworze siarczanu miedzi prądem stałym. Następnie okaże się, że miedź i wodór oddzielają się na katodzie. Reakcja jest następująca:

Katoda: Cu2+ +2e → Cu 2H+ +2e → H2↑
Anoda: 4OH- -4e → 2H2O + O2↑
2SO42-+2H2O -4e → 2H2SO4 + O2↑

Po obróbce powierzchni katody warstwę miedzi osadzoną na katodzie można oderwać, uzyskując blachę miedzianą o określonej grubości. Blacha miedziana spełniająca określone funkcje nazywana jest folią miedzianą.